Henri ten Brinke
Wie ben je?
Ik ben Henri ten Brinke. Mijn professie is theologie en ik ben als parttime predikant verbonden aan de geloofsgemeenschap De Drie Ranken in De Maten sinds 2010. Hiervoor heb ik op verschillende andere plekken in het land gewoond en gewerkt. In juli 2012 ben ik lid van de SP geworden in de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen waarin het even leek dat de SP de grootste partij zou worden.
Wat drijft jou?
Een passie voor gerechtigheid en een allergie voor onrecht. Het zit denk ik in mijn genen. Natuurlijk zit er ook een stevige bijbelse en theologische onderbouwing onder die als een rode draad door mijn leven loopt. Geloof en politiek zijn twee voor mij niet te scheiden begrippen. In de kerk moet je altijd voorzichtig en genuanceerd zijn als je politiek en politieke keuzes ter sprake brengt. Toch laat ik mijn politieke kleur en voorkeur regelmatig doorschemeren.
Waarom SP?
Ik ben lid van de SP geworden omdat ik op zoek was naar een partij die de strijd tegen de neoliberale marktideologie vol wil aangaan. In de jaren van de financiele crisis hebben we kunnen zien welke desastreuze gevolgen deze ideologie kan hebben en tot welke excessen ze kan leiden. Ik kan mij enorm opwinden over de schaamteloze zelfverrijking in de financiele sector en ook daarbuiten. En ook over het gebrek aan moreel besef en verantwoordelijkheidsgevoel van mensen die zich daaraan schuldig maken. Het boek van Joris Luijendijk “Dit kan niet waar zijn” heeft mij de ogen nog weer eens geopend voor hoe het er in die wereld aan toe gaat. De SP is voor mij de partij die de in strijd tegen dit neoliberale, kapitalistische marktdenken de juiste analyse en keuzes maakt.
Wat wil je bereiken met SP Apeldoorn?
Een socialer Apeldoorn waarin de kloof tussen burgers en gemeentebestuur kleiner wordt.
Wat is jouw motto?
Ik ben zeer geinspireerd door het Handvest voor Compassie van Karen Armstrong. Compassie is voor mij een sleutelwoord voor hoe ik in het leven sta. Mensen hebben elkaar nodig, zijn van elkaar afhankelijk en zijn op elkaar aangewezen. Wat zou ik toch graag willen dat we dat eens beter zouden beseffen. Wat zou de wereld er dan anders uitzien.