Apeldoorn

DINSDAG 11 OKTOBER 2011 OM 20.00 UUR IN CODA MUSEUM
(Vosselmanstraat 299, 7311 CL Apeldoorn, zaal open vanaf 19.30 uur, gratis toegang)

Algemeen secretaris van de SP Hans van Heijningen, SP-Tweede Kamerlid Paul Ulenbelt en arbeidseconoom Dimitris Pavlopoulos (VU-Amsterdam) zullen deze discussieavond inleiden.



De SP in Apeldoorn organiseert deze discussieavond om met u in gesprek te gaan over de eurocrisis en onze pensioenen. Via een steunfonds voor de euro van honderden miljarden, een nieuw hulppakket voor Griekenland en zelfs een Europese regering, denken Merkel en Sarkozy (en in hun kielzog Rutte) de euro en de Europese economie overeind te houden. Tegelijkertijd bezuinigt de regering van VVD-CDA en PVV op de sociaal zwakste groepen en koerst de regering aan op een herziening van ons pensioenstelsel.

DE SP EN DE PENSIOENDEALS
SP-leider Emile Roemer wijst het ‘pensioen-akkoord’ dat werkgevers, werknemers en het kabinet hebben gesloten resoluut af. ‘We hebben het beste pensioenstelsel ter wereld, dat robuust genoeg bleek om de zwaarste financiële crisis te doorstaan. Het is onbegrijpelijk dat FNV-voorzitter Jongerius ons solidaire systeem in de uitverkoop doet en het met Kamp en Cohen op een akkoordje gooit. Van een solide pensioensysteem wordt op deze manier een ‘pokerpensioen’ gemaakt. Ik vind het heel verstandig dat FNV Bondgenoten en Abvakabo zich daar niet bij neerleggen.’ Dat de hoogte van de pensioenen afhankelijk wordt gemaakt van beleggingsresultaten, leidt volgens Roemer tot een pokerpensioen. ‘Alle risico’s komen bij de (toekomstige) gepensioneerden te liggen. Werkgevers krijgen de zekerheid dat zij altijd dezelfde pensioenpremie betalen. Als in de toekomst de optelsom van premies niet meer voldoende is, voelt de gepensioneerde dat direct in de portemonnee. Een internationaal geroemd systeem van gespreide verantwoordelijkheid dreigt met het pensioenakkoord overboord te gaan.’

DE SP EN DE GRIEKENLANDCRISIS
Emile Roemer: ‘De Griekse tragedie kent veel verliezers. Het hardst getroffen worden op dit moment de Grieken die hard werken voor weinig geld. Veel mensen kennen van vakantie wel een Grieks gezin dat een pension of hotel runt. Maar denk ook eens aan de Griek die leeft van zijn baan als buschauffeur, metaalbewerker of postbode. Gewone Grieken werken de klok rond, voor een heel gemiddeld bestaan. Natuurlijk kun je deze mensen verwijten dat ze een stel corrupte politici in het zadel hebben gehouden, maar dat maakt de klappen die zij nu krijgen niet minder hard.
Een tragedie kent ook een stel ‘bad guys’. Dat zijn aan de ene kant de Griekse politici, maar anderzijds zeker ook de bankiers. Die verdienden geld met het vervalsenvan de boekhouding en kregen jarenlang een hoge rente op hun risicovolle leningen aan Griekenland. En nu willen diezelfde banken dat de belastingbetaler de knip trekt om hun belangen veilig te stellen. Dat moeten we dus niet doen. Het is de hoogste tijd dat ook de banken gaan bijdragen aan de Griekse tragedie.’