Apeldoorn

De SP afdeling Apeldoorn heeft tijdens de politiekemarkt ingesproken om zo de verkoop van Nuon op het laatste moment nog te kunnen verkomen.



Helaas mocht dat niet meer baten, er werd voor de splitsing en verkoop gestemd. Alleen Gemeentebelangen stemde tegen.

Hieronder treft u hetgeen de SP heeft ingesproken

Geachte leden,

Mijn naam is Stefan Kloosterboer en ik ben van de SP afdeling Apeldoorn. Ik kom inspreken over de geplande verkoop van de aandelen NUON door de Gemeente Apeldoorn aan het Zweedse staatsbedrijf Vattenfall. Ik vertel u niets nieuws dat de SP faliekant tegen deze verkoop is. Energie is een basis voorziening die absoluut in overheidshanden moet blijven. Net als openbaar vervoer en zorg en sociale voorzieningen.

De SP strijdt al jaren tegen de toenemende bemoeienis uit Brussel om alle publieke diensten aan de vrije markt over te laten. We kunnen zien waar toe deze neoliberale politiek heeft geleid. We zitten nu met een krediet- en een klimaatcrisis. En een energiecrisis komt eraan. Juist daarom is het van een ongelooflijke kortzichtigheid om je eigen energievoorzieningen aan het buitenland te verkopen. Nederland maakt zich compleet afhankelijk van het buitenland en geeft ook de zeggenschap over hoe de energie gewonnen moet worden ook uit handen. De gemeente Apeldoorn die duurzame energie productie na zegt te streven maakt zich met de verkoop van de Nuon aandelen dan ook ongeloofwaardig naar onze mening.

De gemeente Apeldoorn verkoopt als het ware het ene energiebedrijf om zeg maar met de opbrengst een ander ‘duurzaam’ energiebedrijf op te richten. De gemeente Apeldoorn heeft dus terecht weinig vertrouwen in de duurzaamheid van Vattenfall, de koper van Nuon. Apeldoorn kiest voor een omslachtige oplossing waarbij het gemeentebestuur haar eigen falen bloot legt.

Het geld wat Vattenfall betaald voor de Nuon komt als negatief vermogen op de balans van de Nuon. U mag raden wie deze rekening gaat betalen. Professor Schenk van de Universiteit Utrecht die talloze grote fusies heeft onderzocht schrijft dat een overgrote meerderheid van de fusies niet succesvol is verlopen. De klanten van deze nieuw gevormde reuzen zijn er qua prijs en service niet beter van geworden. U zou eens moeten telefoneren met Hamburg. Begin deze eeuw verkocht de Duitse stad haar gemeentelijke energiebedrijf aan Vattenfall, de overnamekandidaat van Nuon. De Duitsers hebben spijt als haren op hun hoofd. De prijzen schoten omhoog en de leveringszekerheid is volgens het stadsbestuur in het geding.

Uit verschillende enquêtes blijkt dat een groot deel van de Nederlandse bevolking tegen de geplande verkoop is, zo ook de inwoners van Apeldoorn. De SP afdeling Apeldoorn verzamelde recentelijk ruim duizend handtekeningen tegen de verkoop van de nuts bedrijven. Gisteren overhandigde de SP in de Gelderse Provinciale Staten 36.000 handtekeningen. Nu zullen wij u er nog enkele honderden overhandigen.

De laatste weken neemt het verzet tegen de verkoop ook in de politieke elite toe. Hans Wiegel en oud Commissaris van de Koningin Jan ter Louw zijn tegen. Ook de heer Wientjes van de Werkgeversorganisatie heeft opgeroepen een pas op de plaats te maken. In een democratie mag je verwachten dat de volksvertegenwoordiging de mening van mensen serieus neemt en daartoe de gepaste actie onderneemt.

Hoe heeft het allemaal zo ver kunnen komen

De uitverkoop van de Nederlandse energiesector is een rechtstreeks gevolg van de liberaliseringsgolf die vanaf 1994 tot 2002 de Nederlandse politieke verantwoordelijken hebben bepaald. Brussel had een richtlijn uitgevaardigd op basis waarvan lidstaten verplicht werden hun energiesector te liberaliseren, maar geen land in de Unie deed dat zo voortvarend en vooral zo compleet als Nederland. Er werd eerst geliberaliseerd en vervolgens gesplitst

Nederland heeft zich keurig aan de Europese richtlijnen gehouden maar andere landen niet. Nederland is dan weliswaar het braafste jongetje van de klas, maar de energiesector wordt uitgekleed.

In heel Europa zijn welgeteld vijf grote energiebedrijven geheel in private handen. Alle anderen, waaronder RWE en Vattenfall, zijn geheel of gedeeltelijk in overheidshanden. Landen als Frankrijk, Zweden en Italië hechten een groot belang aan zeggenschap over hun eigen energiesector. Dit in tegenstelling tot Nederland. De Zweden en de Duitsers gaan met de Nederlandse energiesector aan de haal. RWE, de nieuwe eigenaar van Essent, is wel geprivatiseerd, maar niet opgesplitst. Duitse lokale overheden proberen overigens hun belang in RWE te vergroten om weer wat te zeggen te krijgen over de energiesector. Vattenfall is weliswaar gesplitst, maar niet geprivatiseerd, het is voor 100 procent in handen van de Zweedse staat.

Vattenfal en het milieu

De elektriciteit van Vattenfall wordt voor bijna de helft opgewekt met kolen. Bij RWE is dat aandeel iets meer dan de helft. Het aandeel duurzame energie ligt bij Vattenfall op 1,5 procent. Bij RWE op 3 procent. Vattenfall is de afgelopen jaren herhaalde malen in opspraak gekomen wegens problemen met zijn kerncentrales, zowel in Zweden als in Duitsland. In 2006 moest een van de vier reactoren van de kerncentrale in Forsmark, aan de Oostzee, worden gesloten. Een jaar later moest daar een tweede reactor dicht. In 2007 moest Vattenfall ook zijn twee kerncentrales bij Hamburg sluiten. Het bedrijf haalde zich de woede van bondskanselier Angela Merkel op de hals, omdat het de problemen in eerste instantie ontkende. De twee centrales zijn nog steeds buiten gebruik.

Dat Nuon juist Vattenfall heeft gekozen, is vreemd. Onder meer omdat het Zweedse bedrijf in staatshanden is, en dus publiek bezit. In Nederland is het juist de bedoeling dat provincies en gemeenten zich als aandeelhouder terugtrekken uit de productie en levering van energie, omdat het voor hen te risicovol zou zijn om commerciële avonturen over de grens te ondernemen en niet voor veel geld willen investeren in duurzame energie.
Dat is altijd een van de belangrijkste redenen geweest achter de splitsing, die energiebedrijven verplicht zich op te delen in een productie- en leveringsdeel, dat verkocht mag worden, en een transporttak, die in publieke handen blijft. Zweden laat met Vattenfall zien dat ondernemen over de grens ook kan als een bedrijf nog voor 100 procent in publieke handen is.

Wij roepen de gemeente Apeldoorn dan ook op om de aandelen niet te verkopen. Maar om hun inspraak hoe beperkt dan ook ten volle te gaan gebruiken.